Ευγονία, Καλλιγένεια, Καλλιτεκνία στον Αρχαιοελληνικό Κόσμο
από την Ιωάννα Μαρή, επίτ. Σύμβουλο Επικρατείας,
Πρόεδρο της Ελληνικής Εταιρείας Προγεννητικής Αγωγής
Πρόλογος
Ας γνωρίζουν πρώτα-πρώτα οι αναγνώστες και αναγνώστριές μας ότι αυτό που η σύγχρονη επιστήμη μόλις προσφάτως, τα τελευταία 50 χρόνια, έχει ανακαλύψει, την σημασία της προγεννητικής περιόδου της ζωής, δηλ. από την σύλληψη έως τη γέννηση, θεμελιώδους σπουδαιότητας για την υγεία, την κοινωνικότητα, την γενναιοφροσύνη, γενικά την ψυχική και την νοητική ανάπτυξη του ανθρώπου, οι Αρχαίοι Έλληνες, όπως θα δούμε στην συνέχεια, γνώριζαν εδώ και αιώνες. Γνώριζαν δηλαδή ότι για την πρόοδο της Πόλεως ήταν πρώτιστη ανάγκη να δοθεί γνώση και γονεϊκή αγωγή στην νεολαία, δεδομένου ότι οι νέοι ήταν οι γεννήτορες της κοινωνίας και η ποιότητα της μελλοντικής γενεάς εξαρτάτο από την δική τους εκπαίδευση και προετοιμασία.
«Αρχή Πολιτείας απάσης παίδων τροφή»! έλεγαν:
Ότι δηλαδή η Αρχή της οργάνωσης κάθε Πολιτείας είναι η ανατροφή των παιδιών.