Οι Επιδράσεις των Αντιηλιακών Φίλτρων στην Υγεία του Δέρματος και του Ανθρώπινου οργανισμού Μέρος Β
Φωτοαλλεργικού τύπου φωτοευαισθησία προκαλούμενη από φάρμακα (Photoallergic Drug- Induced Photosensitivity)
Διαβάστε το Α' μέρος
Οι ουσίες που είναι υπεύθυνες είναι: αλογονωμένες σαλικυλανιλίδες, σουλφοναμίδες. Εστέρες του ΡΑΒΑ, βενζοκαϊνη, νεομυκίνη, βενζοφαινόνες και 6- μεθυλοκουμαρίνη στα αντιηλιακά, έλαια μόσχου (musk ambrette) σε λοσιόν για μετά το ξύρισμα και στιλβένια στα λευκαντικά.
Οι αντιδράσεις φωτοευαισθησίας από φάρμακα διαιρούνται σε δύο ευρείς τύπους:
1. Φωτοαλλεργικές αντιδράσεις και
2. Φωτοτοξικές αντιδράσεις.
Η φαρμακογενής φωτοαλλεργία περιλαμβάνει μια ανοσολογική αντίδραση. Η δερματική αντίδραση προκαλείται από το φως, αλλά η παθογένειά της είναι παρόμοια με εκείνη μιας αλλεργικής δερματίτιδας. Το φάρμακο στο δέρμα απορροφά φωτόνια και στη συνέχεια μετατρέπεται σε σταθερό ή ασταθές φωτοπροϊόν, που αλληλοαντιδρά με μια πρωτεϊνη για να σχηματίσει ένα πλήρες αντιγόνο.
Μία φωτοτοξική αντίδραση είναι παρόμοια με μία ερεθιστική αντίδραση. Φωτοτοξικές αντιδράσεις είναι πιθανό να συμβούν στο 100% του πληθυσμού, εάν χορηγούνται επαρκείς δόσεις φαρμάκων και υπάρχουν κατάλληλα μήκη κύματος φωτός. Επειδή οποιοδήπηοτε φάρμακο μπορεί να ενεργοποιηθεί από ειδικά μήκη κύματος, φάσματος απορρόφησης, μία αντίδραση φωτοευαισθησίας χαρακτηρίζεται από ειδικό φάσμα δράσης. Το φάσμα δράσης των αντιδράσεων φωτοευαισθησίας βρίσκεται συχνότερα στην περιοχή της υπεριώδους ακτινοβολίας (UVA).
Κλινικά χαρακτηριστικά και πορεία
Φωτοαλλεργικές φαρμακευτικές αντιδράσεις
Αυτές είναι πολύ σπανιότερες από τις φωτοτοξικές αντιδράσεις. Φωτοαλλεργία εμφανίζεται μόνο σε προηγουμένως ευαισθητοποιημένα άτομα. Το δερματικό εξάνθημα εμφανίζεται γενικά 48 ώρες μετά την αλληλεπίδραση μεταξύ χημικών και φωτός. Συνήθως, οι φωτοαλλεργικές αντιδράσεις στα φάρμακα χαρακτηρίζονται κλινικά από μια εκζεματική αντίδραση, που μοιάζει με συνηθισμένη αλλεργική δερματίτιδα από επαφή. Οι πρωτοπαθείς βλάβες είναι φυσαλίδες και πομφόλυγες, που μπορεί να ακολουθηθούν από εφελκίδες και απολέπιση. Λειχηνοποιημένες πλάκες κυριαρχούν στις χρόνιες αντιδράσεις. Το δερματικό εξάνθημα εντοπίζεται συνήθως στις εκτεθειμένες στο φως περιοχές του σώματος και μερικές φορές προσβάλει και τις γειτνιάζουσες μη εκτεθειμένες περιοχές. Η κλινική πορεία εξαρτάται από το χρόνο παραμονής του φωτοευαισθητοποιητή στο δέρμα και από πιθανές διασταυρούμενες αντιδράσεις με άλλους φωτοευαισθητοποιητές. Συνήθως, η δερματική προσβολή διαρκεί επί μια εβδομάδα μετά τη διακοπή του φαρμάκου. Μερικές φορές όμως η δερματική αντίδραση μπορεί να επιμένει και να γίνει χρόνια (επίμονη αντίδραση στο φως).
Φωτοτοξικές φαρμακευτικές αντιδράσεις
Τα κλινικά χαρακτηριστικά περιορίζονται αποκλειστικά σε περιοχές του δέρματος που είναι εκτεθειμένες στο φως (πρόσωπο, αυτιά, περιοχή του λαιμού, χέρια, εκτατικές επιφάνειες των αντιβραχίων). Η αντίδραση μπορεί να εμφανιστεί αμέσως μετά την έκθεση στη UVA και χαρακτηρίζεται από καυστική, επώδυνη αίσθηση, ερύθημα, οίδημα, ή σχηματισμό φυσαλίδων (όπως συμβαίνει με ορισμένες χρωστικές). Καθυστερημένες αντιδράσεις μπορεί να εμφανιστούν μερικές φορές, 8-24 ώρες μετά στην έκθεση στο φως.
Οι αντιδράσεις σε μερικά φωτοτοξικά φάρμακα (π.χ. ψωραλένια ή έλαιο περγαμόντου) χαρακτηρίζονται από έντονη υπέρχρωση.
Στον παραπάνω πίνακα απεικονίζονται τα κυριότερα φάρμακα που προκαλούν φωτοευαισθησία. Σε αυτόν τον πίνακα περιλαμβάνονται και συστατικά των αντιηλιακών προϊόντων που μας ενδιαφέρουν.
Συνιστώμενες θεραπείες - Τοπική φωτοπροστασία
Όπως αναφέραμε, στόχος της φωτοπροστασίας είναι η ελαχιστοποίηση της διείσδυσης της φωτοδραστικής ακτινοβολίας στο δέρμα. Η φωτοπροστασία πρέπει να είναι αποτελεσματική στα φάσματα δράσης της φωτοδερματοπάθειας που οφείλεται σε φωτοευαισθησία σε φάρμακα, αφού πολλά εξανθήματα από φωτοευαισθησία προκαλούνται από την UVA. Κατά την εκλογή ενός αντιηλιακού πρέπει να λαμβάνονται υπόψη διάφοροι παράγοντες: τα μήκη κύματος έναντι των οποίων επιδιώκεται προστασία, το φάσμα απορρόφησης και ο δείκτης αντιηλιακής προστασίας. Πολλά αντιηλιακά εμφανίζουν αποτελεσματικότητα στην περιοχή τόσο της UVA όσο και της UVB.
Γενικά, τα αντιηλιακά προστατεύουν απορροφώντας (χημικά αντιηλιακά) ή ανακλώντας (φυσικά αντιηλιακά) την ακτινοβολία. Για τα εξανθήματα από φωτοευαισθησία πρέπει να επιλέγονται φυσικά αντιηλιακά με υψηλό δείκτη προστασίας και υψηλή αποτελεσματικότητα έναντι της UVA. Η επιλογή των φυσικών αντιηλιακών προορίζεται για την απόκτηση πλήρους φωτοπροστασίας.
Οι επιδράσεις των αντιηλιακών φίλτρων
Χημικά αντιηλιακά φίλτρα
Οι επιστήμονες για πολλά χρόνια έχουν την υποψία ότι τα χημικά αντιηλιακά φίλτρα μιμούνται τις γυναικείες ορμόνες, τα οιστρογόνα. Αρκετοί θεωρούν τις ουσίες αυτές υπεύθυνες για την θηλυκοποίηση των ψαριών καθώς τα αντιηλιακά ξεπλένονται στις θάλασσες αλλά και για τα ορμονικά προβλήματα των γυναικών, ίσως και για τον καρκίνο του μαστού. Παρακάτω θα δούμε μια έρευνα για τις επιπτώσεις των χημικών φίλτρων στον θυρεοειδή αδένα των ποντικιών και τις πιθανές επιπτώσεις στο ανθρώπινο ορμονικό σύστημα.
Μια έκθεση από τη Διεθνή Επιτροπή για τον Καρκίνο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας δηλώνει ότι .
Στις 29 Μαρτίου του 2006, στο Ανώτατο Δικαστήριο της πολιτείας της Καλιφόρνιας, κατατέθηκε μια μήνυση που έκανε τον γύρο του κόσμου. Δύο πολύ μεγάλες δικηγορικές εταιρείες στρέφονται ενάντια σε 7 παραγωγούς αντιηλιακών προϊόντων και σε 5 εμπορικά σήματα με την κατηγορία της συστηματικής εξαπάτησης του καταναλωτικού κοινού με ψεύτικες διαφημιστικές και παραπλανητικές αξιώσεις για την δυνατότητα των προϊόντων τους να προστατεύσουν από τον ήλιο και να μειώσουν τον κίνδυνο καρκίνου του δέρματος και άλλων ασθενειών του δέρματος.
Οι κατηγορούμενες εταιρίες και εμπορικά σήματα είναι οι Schering- Plough (Coppertone), Sun Pharmaceuticals and Playtex Products (Banana Boat), Tanning Research Laboratories (HawaianTropic), Neutrogena Corp and Johnson & Johnson (Neutrogena), and Chatem Inc. (Bullfrog). To κατηγορητήριο 122 σελίδων περιγράφει πως οι συγκεκριμένοι παραγωγοί αντιηλιακών κάνουν σκόπιμα ψευδείς και παραπλανητικές αξιώσεις στις ετικέτες των προϊόντων τους, στις διαφημίσεις τους και στις ιστοσελίδες τους στο διαδίκτυο ζητώντας αποζημίωση και θεραπεία για τους πελάτες τους καθώς και ένα δημόσιο πρόγραμμα εκπαίδευσης των καταναλωτών για την προστασία από τον ήλιο που θα πληρωθεί από την βιομηχανία αντιηλιακών.
Η δικηγορική εταιρεία Lerach Coughlin Stoia Geller Rudman & Robbins LLP με 160 δικηγόρους σε 10 πόλεις των ΗΠΑ είχε κερδίσει πάνω από 35 δις. δολάρια σε υποθέσεις απάτης ενώ η δεύτερη εταιρεία Abraham Fruchter & Twersky LLP με έδρα τη Νέα Υόρκη ειδικεύεται στην προστασία των δικαιωμάτων των καταναλωτών.
Πιθανά αποτελέσματα αντιηλιακών φίλτρων
Τα αντιηλιακά φίλτρα που είναι χημικές ουσίες, μιμούνται την επίδραση των οιστρογόνων. Μια ομάδα Ελβετών ερευνητών έχει διαπιστώσει ότι προκαλούν μια σειρά από αναπτυξιακές ανωμαλίες στους αρουραίους.
«Πρέπει να κάνουμε περισσότερες δοκιμές για δούμε τι επιπτώσεις έχουν στους ανθρώπους», λέει η Margaret Schlumph από το ίδρυμα Φαρμακολογίας και Τοξικολογίας του πανεπιστημίου της Ζυρίχης στην Ελβετία.
Οι ερευνητές ξέρουν ότι οι χημικές ουσίες που συμπεριφέρονται όπως το οιστρογόνο, μπορούν να προκαλέσουν πολλά προβλήματα υγείας. Μπορούν να έχουν μια δραματική επίδραση στα ζώα, παραδείγματος χάριν μετατρέποντας τα ψάρια σε ερμαφρόδιτα.
Η Schlumph και οι συναδελφοί της εξέτασαν έξι κοινές UV χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στα αντιηλιακά προϊόντα, τα κραγιόν και άλλα καλλυντικά. Και τα πέντε UVB φίλτρα, τα οποία είναι: benzophenone-3, homosalate, 4-methyl-benzylidene camphor (4- MBC), octyl-methoxycinnamate και octyl-dimethyl-PABΑ συμπεριφέρθηκαν όπως το οιστρογόνο στα εργαστηριακά ευρήματα, και κάνουν τα καρκινικά κύτταρα να αυξάνονται πιο γρήγορα.
Μόνο μία χημική ουσία UVA που ονομάζεται butyl-methoxydibenzoylmethane (B-MDM) δεν έδειξε καμιά δραστηριότητα.
Ένα από τα πιο κοινά αντιηλιακά φίλτρα, 4-ΜΒC, είχε μια ιδιαίτερα ισχυρή επίδραση. Όταν η εργαστηριακή ομάδα ανέμιξε με ελαιόλαδο και το επάλειψε στο δέρμα αρουραίων, διπλασίασε το ποσοστό αύξησης της μήτρας πριν από την εφηβεία.
«Αυτό ήταν τρομακτικό, επειδή χρησιμοποιήσαμε τις συγκεντρώσεις οι οποίες χρησιμοποιούνται και στα αντιηλιακά προϊόντα», λέει η Schlumph.
Επίσης δηλώνει ότι κανένας δεν ξέρει εάν αυτές οι δόσεις είναι αρκετά υψηλές ώστε να δημιουργήσουν προβλήματα στους ανθρώπους.
«Τα στοιχεία που υπάρχουν δεν είναι ανησυχητικά για την υγεία των ανθρώπων» λέει ο Richard Sharpe από την αναπαραγωγική μονάδα της Βιολογίας, του ιατρικού ερευνητικού Συμβουλίου στο Εδινβούργο. Αλλά υποστηρίζει, «σαφώς δεν είναι καλό που χρησιμοποιούμε κρέμες που μπορεί να έχουν ορμονικές επιδράσεις».
Η ένωση καλλυντικών και αρωμάτων Toiletry, που εκπροσωπεί κατασκευαστές αντιηλιακών προϊόντων στην Βρετανία, απαντά ότι τα επίπεδα που βρέθηκαν από την Schlumph, είναι αρκετά κάτω από τα επίπεδα εκείνα που θα μπορούσαν να προκαλέσουν επίδραση μετά από μια εφαρμογή.
Μια έκθεση από την ένωση, μη δημοσιευμένη, δείχνει ότι δεν υπάρχουν επιδράσεις από αυτές τις χημικές ουσίες στα ποντίκια. Αλλά προσθέτει, «εάν τα επίπεδα αυξάνονται [στο περιβάλλον] πρέπει να δράσουμε γρήγορα».
Εκείνη η μέρα μπορεί να πλησιάζει δεδομένου ότι το 4-ΜΒC και άλλες αντιηλιακές χημικές ουσίες , αποδειχτεί ότι συσσωρεύονται στα ψάρια από τις λίμνες και τις θάλασσες όπου οι άνθρωποι κολυμπούν.
Ακόμη πιο ανησυχητικά είναι τα αποτελέσματα όπου βρέθηκαν στο μητρικό γάλα σε επίπεδα νανογραμμαρίων ανά χιλιόγραμμο του λίπους, σχετικά με τους ίδιους όπως και άλλους γνωστούς μολυσματικούς περιβαλλοντικούς παράγοντες. Η Schlumph ανησυχεί ότι η μεγάλη ποσότητα αντιηλιακών προϊόντων που χρησιμοποιούνται από τους λουόμενους και κυρίως από τα παιδιά μπορεί να αυξήσει δραματικά τα επίπεδα της έκθεσης [της μη δημοσιευμένης].
Η Schlumph λέει ότι άλλες 25 χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στα αντιηλιακά θα πρέπει να εξεταστούν για την ορμονική τους δραστηριότητα, και υποστηρίζει ότι πρέπει να κοιτάξουμε πιο προσεκτικά την 4-ΜΒC, εάν οι απόγονοι των πειραματόζωων έχουν προβλήματα υγείας.
Προς το παρόν, συμβουλεύει, ότι δεν πρέπει να απορρίψουμε την χρήση των αντιηλιακών προϊόντων, αλλά υποστηρίζει ότι αντιηλιακά φίλτρα όπως το διοξείδιο του Τιτανίου είναι μια πιο ασφαλής εναλλακτική λύση.
Ορμόνες στα αντιηλιακά προϊόντα
Όπως αναφέρθηκε, τα συνθετικά φίλτρα υπεριώδους ακτινοβολίας που χρησιμοποιούνται στα αντιηλικά προϊόντα απασχολούν τους επιστήμονες ειδικούς στην Τοξικολογία καθώς οι ουσίες αυτές που παράγονται σε μεγάλες ποσότητες και απελευθερώνονται στο περιβάλλον φτάνουν στα ζώα από την τροφική αλυσίδα και από την απ’ ευθείας εφαρμογή ( Hany & Nagel, 1995, Nagtegaal et al, 1997). Μερικά από τα πιο συνήθη φίλτρα έχουν αναγνωριστεί ως οιστρογόνα (Schlumph et al., 2001,2003) ή αντι-ανδρογόνα (Ma et al . 2003). Η ουσία 4-Methylbenzylidene camphor (4-MBC) παρουσιάζει την μεγαλύτερη οιστρογονική δράση (Schlumph et al, 2001) ενώ έχει επιβεβαιωθεί και από άλλες μελέτες (Schreurs et al 2002, Muelleret al,. 2003, Miller et al ,. 2001) (Tinwell et al., 2002). Ένα συγγενικό παράγωγο της καμφοράς, 3- benzylidene camphor (3-BC), ήταν το πρώτο που αποδείχτηκε να έχει οιστρογονική δράση στα ψάρια. (Holbech et al, . 2002). Υπολείμματα των ουσιών benzophenone-3 (BP3) και octyl- methoxycinnamate (OMC) βρέθηκαν σε δείγματα ανθρώπινου μητρικού γάλακτος (Hany & Nage, 1995). Επίσης οι ουσίες BP3 και benzophenone-1 (BP1) ανιχνεύθηκαν στα ούρα 4 ώρες μετά από εφαρμογή αντιηλιακού προϊόντος (Felix et al,. 1998).
Το EURISKED (eurisked.org), ένα πρόγραμμα της ΕΕ που έληξε το 2005, είχε σκοπό να μελετήσει τις επιδράσεις στα ανθρώπινα όργανα των ουσιών που λειτουργούν ως ορμονικοί διαταράκτες. Μερικές από τις ουσίες που επηρεάζουν το ανθρώπινο ορμονικό σύστημα και μελέτησαν οι επιστήμονες ήταν και τα συνθετικά αντιηλιακά φίλτρα octyl-methoxycinnamateOMC) , 4-methylbenzylidene camphor (4-MBC) και benzophonone-2. Σημαντικές επιδράσεις βρέθηκαν στον προστάτη, στον θυρεοειδή αδένα, στην μήτρα, τις ωοθήκες αλλά και σε μοριακό επίπεδο όπως στην γονιδιακή έκφρασης της προγεστερόνης. Σε άλλο πείραμα που μελετήθηκαν οι επιδράσεις των 4 MBC και benzophenone -2 στην εφηβεία, παρατηρήθηκε καθυστέρηση της εφηβείας και ποικιλία δυσμενών επιδράσεων σε διάφορα όργανα όπως στην μήτρα και τα οστά. Οι επιστήμονες κατέληξαν ότι μετά από πειράματα για περίοδο 3 ετών υπάρχει θεωρητικά κίνδυνος για τον άνθρωπο. Τον Απρίλιο του 2006 στο 8ο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Ενδοκρινολογίας παρουσιάστηκε άλλη μια δράση της ουσίας 4- methylbenzylidene- camphor (4-MBC) αυτή τη φορά στην υπόφυση, που συγκρίνεται με τον υποθυρεοειδισμό (Hamann et al,. 2006). (
Οι αντιηλιακές χημικές ουσίες διαταράσσουν την λειτουργία του θυρεοειδή στους αρουραίους
Οι χημικές ουσίες που βρίσκονται σε πολλά αντιηλιακά μπορούν να διαταράξουν την παραγωγή της θυρεοειδηκής ορμόνης στους αρουραίους σύμφωνα με έκθεση ερευνητών.
Η μελέτη τους προκαλεί τις ανησυχίες ότι οι χημικές ουσίες που απορροφούν το υπεριώδες φως θα μπορούσαν να βλάψουν τον θυρεοειδή στους ανθρώπους.
Η UV ακτινοβολία από τον ήλιο μπορεί ενδεχομένως να προκαλέσει τον καρκίνο του δέρματος. Αλλά οι μελέτες για τις χημικές ουσίες που εμποδίζουν την UV ακτινοβολία έχουν προκαλέσει ήδη ανησυχίες σχετικά με τις παρενέργειές τους. Το 2001 Ελβετοί ερευνητές αναφερόμενοι στην 4-methyl-benzylidene camphor (4-MBC), μεταξύ άλλων αντιηλιακών χημικών ουσιών, υποστηρίζουν ότι μιμούνται τα οιστρογόνα των αναπαραγωγικών ορμονών και επιταχύνει την ανάπτυξη της μήτρας στους αρουραίους.
Τα πειράματα στα ζώα είχαν δείξει ότι το 4-MBC θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις στον θυρεοειδή , αλλά δεν αποκάλυψαν τίποτα. Τώρα όμως οι Γερμανοί επιστήμονες λένε ότι έχουν τα στοιχεία από τους αρουραίους, που παρουσιάζουν το βαθμό στον οποίο αυτή η χημική ουσία μπορεί να διαταράξει τις ορμόνες του θυρεοειδή αδένα και να αλλάξει ο όγκος του.
Διπλάσια ορμόνη
Ο Josef Κohrle του πανεπιστημίου Ιατρικής του Βερολίνου και οι συνάδελφοί του, τάισαν τους αρουραίους με διάφορα ποσά της 4-MBC ουσίας. Λένε ότι η σίτιση των ζών με αυτή την ουσία έχει νόημα επειδή οι περιβαλλοντικές έρευνες, στις χώρες όπως η Ελβετία, το έχουν ανιχνεύσει στα ύδατα των λιμνών.
Επιπλέον, o Kohrle λέει ότι Δανοί ερευνητές ανέφεραν πρόσφατα ότι το 4-MBC εφαρμοζόμενο τοπικά μπορεί να εισχωρήσει στο αίμα, αν και τόνισε ότι καμιά ομάδα δεν έχει επαναλάβει ακόμα και δεν έχει επιβεβαιώσει αυτή την συμπεριφορά.
Οι αρουραίοι που έλαβαν καθημερινά μια δόση των 33 χιλιοστογραμμαρίων του 4-MBC ανά χιλιόγραμμο του σωματικούς τους βάρους για πέντε ημέρες, παρουσίασαν αύξηση 15% στην παρακινητική θυρεοειδική ορμόνη, η οποία ρυθμίζει τον θυρεοειδή στην παραγωγή των ορμονών που ρυθμίζουν τον μεταβολισμό. Εκείνοι που έλαβαν 600 χιλιοστογραμμάρια της ένωσης ανά χιλιόγραμμο του βάρους τους καθημερινά, διπλασίασαν το ποσό της παρακινητικής ορμόνης του θυρεοειδή αδένα. Υπήρξε επίσης μια αύξηση 20% στο μέγεθος του θυρεοειδή στους αρουραίους που λάμβαναν μια καθημερινή δόση των 100 χιλιοστογραμμαρίων ανά χιλιόγραμμο βάρους του 4-MBC πάνω από πέντε ημέρες.
Η προστασία του Ιωδίου
Τα περαιτέρω πειράματα στους αρουραίους και τα ανθρώπινα κύτταρα στο εργαστήριο έδειξαν ότι μια άλλη σημαντική UV αντιηλιακή χημική ουσία, η βενζοφαινόνη 2 (BP2), διατάραξε επίσης ορμόνες που δρουν στον θυρεοειδή αδένα. Η γερμανική ομάδα διαπίστωσε ότι η παρουσία ιωδίου εμποδίζει τις αρνητικές επιπτώσεις.
Οι ιατρικοί εμπειρογνώμονες λένε ότι χρειάζονται περαιτέρω πειράματα για να ερευνήσουν τα αποτελέσματα της ομάδας του Kohrle. «θα έβλεπα αυτά τα αποτελέσματα με ενδειαφέρον» λέει ο Δανός Οh, που μελετά τα αποτελέσματα της κατάστροφης του DNA στα κύτταρα του δέρματος, στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, του Σαν Φραντσίσκο και των ΗΠΑ. Αλλά προειδοποιεί ενάντια στην παρερμήνευση των αποτελεσμάτων. «Τα οφέλη των αντιηλιακών προϊόντων ξεπερνούν κατά πολύ τους θεωρητικούς κινδύνους σε βάρος τους».
Ο Kohrle επίσης λέει ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να ερμηνεύουν τα πράγματα και να βγάζουν συμπεράσματα από την έρευνα που έγινε στους αρουραίους ως λόγο για την διακοπή των αντιηλιακών προϊόντων. Αντί αυτού, λέει ότι πρέπει να βεβαιωθούμε αν η διατροφή μας περιλαμβάνει αρκετό ιώδιο, το οποίο θα μπορούσε να μας προστατεύσει από τις αρνητικές επιδράσεις της ΒΡ2, αλλά εάν η επίδραση που υπάρχει στους αρουραίους βρεθεί και στους ανθρώπους, λέει, «πρέπει να ξανασκεφτούμε πώς προστατεύουμε τα παιδιά μας και αυτούς με υπάρχοντα προβλήματα στον θυρεοειδή αδένα, από την ηλιακή ακτινοβολία».
Ο Κohrle παρουσίασε τα συμπεράσματά του στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Ενδοκρινολογίας, στις 5 Απριλίου του 2006.
Η ασφάλεια που παρέχουν τα νανομόρια του οξειδίου ψευδαργύρου ή του διοξειδίου τιτανίου.
Η Αυστραλία έχει το υψηλότερο ποσοστό καρκίνο του δέρματος στον κόσμο.Η χρήση αντιηλιακών προϊόντων είναι ένα σημαντικό μέσο ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος του καρκίνου του δέρματος και της πρόωρης γήρανσης του δέρματος.
Το οξείδιο του ψευδαργύρου και το διοξείδιο του τιτανίου έχουν χρησιμοποιηθεί ως αντιηλιακές ουσίες για πολλά χρόνια. Είναι ιδιαίτερα πολύτιμες λόγο της δυνατότητάς τους να ανακλούν την UVA ακτινοβολία καθώς και την UVB, που αυτό δίνει την ευρύτερη προστασία από άλλους αντιηλιακούς παράγοντες. Από τις 1200 αντιηλιακές ουσίες που εγκρίνονται από το TGA (Therapeutic Goods Administrasion- Διοίκηση Θεραπευτικών Αγαθών) για τον ανεφοδιασμό στην Αυστραλία (Δεκέμβριος του 2005), 228 περιέχουν το οξείδιο ψευδαργύρου, 363 περιέχουν το διοξείδιο τιτανίου και 73 περιέχουν και τα δύο.
Ένα μειονέκτημα του οξειδίου ψευδαργύρου και του διοξειδίου τιτανίου είναι ότι είναι ορατοί, δίνοντας στο δέρμα ένα άσπρο χρώμα. Αυτή η επίδραση μπορεί να μειωθεί με τη μείωση του μεγέθους των μορίων του υλικού. Όταν χρησιμοποιούνται με την μορφή νανομορίων (λιγότερα από 10 νανόμετρα, ή ένα εκατομμυριοστό ενός χιλιοστόμετρου), έτσι είναι δυσδιάκριτα στο δέρμα και διατηρούν τις αντιηλιακές τους ιδιότητες.
Αυτή την περίοδο περίπου το 70% των αντιηλιακών προϊόντων με διοξείδιο του τιτανίου και το 30% των προϊόντων αυτών με οξείδιο του ψευδαργύρου έχουν αυτά τα υλικά με την μορφή νανομορίων. Το διοξείδιο του τιτανίου έχει χρησιμοποιηθεί τουλάχιστον με αυτό τον τρόπο από το 1990 και το οξείδιο του ψευδαργύρου από το 1999. δεν υπάρχουν στοιχεία ότι αντιηλιακά προϊόντα που περιέχουν αυτά τα υλικά θέτουν τους ανθρώπους σε οποιοδήποτε κίνδυνο όταν τα χρησιμοποιούν.
Μια θεωρητική ανησυχία έχει προκληθεί, ότι εάν τα δύο αυτά υλικά με μορφή νανομορίων απορροφώνται από τα κύτταρα του δέρματος, θα μπορούσαν ενδεχομένως να αλληλεπιδράσουν με το φως του ήλιου και να αυξήσουν τον κίνδυνο ζημίας σε αυτά τα κύτταρα. Εντούτοις, οι αρχικές μελέτες είναι περιορισμένες σε αριθμό και έχουν αποδειχθεί αναποτελεσματικές.
Τον Ιανουάριο του 2006 το TGA διεύθυνε μια αναθεώρηση της επιστημονικής λογοτεχνίας σε σχέση με την χρήση του διοξειδίου του τιτανίου και του οξειδίου του ψευδαργύρου στα αντιηλικά προϊόντα. Η αναθεώρηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι:
Υπάρχουν στοιχεία από τα απομονωμένα πειράματα ότι το οξείδιο του ψευδαργύρου και το διοξείδιο του τιτανίου μπορούν να προκαλέσουν ελεύθερο ριζικό σχηματισμό παρουσία του φωτός και ότι αυτό μπορεί να βλάψει αυτά τα κύτταρα. Εντούτοις, αυτό θα ήταν ανησυχητικό στους ανθρώπους που χρησιμοποιούν αντιηλιακά προϊόντα εάν τα δύο υλικά διαπερνούσαν βιώσιμα κύτταρα του δέρματος. Το βάρος των τρεχόντων στοιχείων είναι ότι παραμένουν στην επιφάνεια του δέρματος και στην εξωτερική νεκρή στιβάδα ( stratum corneum) του δέρματος.
Η Επιτροπή Αξιολόγησης Φαρμάκων επικύρωσε αυτό το συμπέρασμα στη συνεδρίασή της στις 2 Φεβρουάριου 2006.
Η Διοίκηση Θεραπευτικών Αγαθών (TGA) ελέγχει την αναθεώρηση της επιστημονικής λογοτεχνίας σε αυτή την περιοχή και δουλεύει σε συνεργασία με τις διεθνείς αντιπροσωπείες για να ελέγξει αυτά τα ζητήματα και να εξασφαλίσει την προστασία των καταναλωτών εάν εμφανιστούν οποιοιδήποτε κίνδυνοι.
Συμπεράσματα
● Τον Ιούλιο του 2007 έληξε η προθεσμία της ΕΕ για την υποβολή φακέλου σύμφωνα με τις οδηγίες της επιστημονικής επιτροπής για την χρήση του 4-Aminobenzoic acid (PABA) ως φίλτρο υπεριώδους ακτινοβολίας ή για άλλη χρήση καθώς τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν δεν ήταν ικανοποιητικά.
● Το φίλτρο benzophenone 2 (BP2) έχει απαγορευθεί στην ΕΕ στα αντιηλιακά προϊόντα αλλά περιέχεται σε άλλα καλλυντικά προϊόντα σε μικρότερες συγκεντρώσεις. Καθώς βρίσκεται σε μεγάλη ποικιλία προϊόντων είναι σαν να εφαρμόζεται στο δέρμα καθημερινά.
● Το σαλικυλικό 4-ισοπροπυλοβενζόλιο έχει απαγορευτεί από την ΕΕ και δεν χρησιμοποιείται πλέον στα αντιηλιακά προϊόντα.
● Φυσικά φίλτρα είναι το οξείδιο του ψευδαργύρου και το διοξείδιο του Τιτανίου τα οποία ανακλούν την ηλιακή ακτινοβολία. Αποφεύγετε τον ψευδάργυρο αν δεν είστε σίγουροι για την μορφή του καθώς στην μορφή microfine (200 nm) έχει αποδειχθεί ότι είναι τοξικό για το κύτταρο και το γενετικό του υλικό (DNA).
● Για να έχετε το αποτέλεσμα που υποδηλώνει ο δείκτης προστασίας του προϊόντος σας πρέπει να χρησιμοποιείται την ποσότητα που χρησιμοποιούν κατά την εργαστηριακή δοκιμασία του δηλαδή 2 mg/cm², περίπου 6 με 7 κουταλιές του γλυκού ή 35-40 γραμμάρια για ολόκληρο το σώμα. Η ποσότητα αυτή είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που χρησιμοποιούν συνήθως οι καταναλωτές.
● Αντιηλιακό με δείκτη προστασίας 15 απορροφά το 93% της UVB ακτινοβολίας ενώ με δείκτη 30 απορροφά το 97%. Αντιηλιακά προϊόντα με δείκτη μεγαλύτερο από 50 πρακτικά δεν αυξάνουν την προστασία από την υπεριώδη ακτινοβολία.
● Έχουμε ανάγκη τον ήλιο. Δεκαπέντε λεπτά είναι αρκετά για να ενεργοποιήσουν την σύνθεση της βιταμίνης D στο σώμα μας και να μας βοηθήσουν στην πρόληψη ασθενειών όπως οστεοπόρωση, διαβήτη, αρθρίτιδα, κατάθλιψη, παχυσαρκία, ακόμα και παθήσεις του ανοσοποιητικού συστήματος.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Lademan J., Schanzer S., et al. Sunscreen application at the beach. Journal of Cosmetic Dermatology 3:2. 2004. 62-68.
.Lott L. Dennis, et al. Uniformity of sunsceen product application, a problem in testing, a problem for consumers. Photodermatology, Photoimmunology & Photomedicine 19:1. 2003. 17-20.
Rhodes L.E. and Callaghan T.M., Beyond sun protection factor testing. International Journal of Cosmetic Science 26:4. 2004. 207-214.
Βaumann Leslie. Cosmetic Dermatology, Principles and Practice. The McGraw-Hill Companies 2002. Chapter 15 ‘Antioxidants. The free radical theory of aging’. 105
Bech-Thomsen N, Wulf HC. Sunbathers’ application of sunscreen is probably inadequate to obtain the sun protection factor assigned to the propagation. Photodermatol Photoimmunol Photomed. 1992. 9:242-244.
Pinnell S, Cutaneus Photodamage, oxidative stress, and topical antioxidant protection. J Am Acad Dermatol. 2003. 48:1-19.
Journe F, Marguery MC, Bazex J, et al. Sunscreen sensitization : a 5-years study. Acta Dem Venereol 1999. 79: 211-213.
Darr D, Dunston S, Faust H et al , Effectivenes of adioxidants with or without sunscreens at topical photoprotectants. Acta Dermatol Venereol 1996.766: 264-268.
Τσιρίβας Ε. Σημειώσεις Κοσμετολογίας 3. 56-63, 66-71.
Σταυριανέας Ν.Γ. Σύγχρονη Δερματική Ογκολογία. Ιατρικές εκδόσεις Π.Χ. Πασχαλίδη. 84-85, 102-104,134.
www.tobima.gr. Λώρας Πιπιλή. Προϊόντα με σημαντικές διαφορές στις τιμές αλλά στην προστασία κατακλύζουν την αγορά. 4/8/1996.
Μύθοι και αλήθειες για την ηλιοθεραπεία. 5/9/1999.
www.iatrotek.com. Οι φωτοχημικές βλάβες του DNA και ο ρόλος τους στις βιολογικές επιδράσεις της υπεριώδους ακτινοβολίας στο δέρμα.
Φωτοπροστασία. Στρατηγός Α.Ι., Αντωνίου Χ.
www.iatronet.gr. Ύγεία, Δερματολογία, Η επίδραση της ηλιακής ακτινοβολία στο δέρμα. Βέρρος Κ. 15/6/2004.
www.paidiatros.gr. Ηλιοθεραπεία, κίνδυνοι και τρόπος πρόληψης. Σπαντιδέας Α.
www.newscientist.com. Sun block. Jones N. 18/4/2001.
Chemical sunscreens. 6/5/2007
Sunscreen chemicals disrupt thyroid in rats. Khamsi R. 3/4/2006.
Hormones in sunscreens. 10/6/2007.
www.eur-lex.europa.eu. Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. 29/2/2000.
www.blackwell-synergy.com. Sunscreen application technique in photosensitive patients: a quantitative assessment of the effect of education. Azurdia R.M., Pagliaro J.A., Rhodes L.E. 14/4/2000.
www.pubmed.com. Sun exposure and sunscreen use among sunbathers in Denmark. Stender IM., Andersen JL., Wulf HC. 11/1/1996.
Sunscreen use and duration of sun exposure: a double-blind, randomized trial. Aytier P, Dore JF, Negrier S, et al. 4/8/1999.
Sunscreens used at the beach do not protect against erythema: a new definition of SPF is proposed. Wulf HC, Stender IM, Lock-Andersen J. 13/8/1997.